Anna Katharina Emmerick

Een rehabilitatie

Wie niet aan de terminologie van de achttiende / negentiende eeuw blijft hangen, zal aan de berichten van Anna Katharina ­Emmerick veel kunnen ontlenen voor zijn eigen spirituele ontwikkeling. Vooral de antroposofische geesteswetenschapper zou de grootsheid van haar individualiteit in haar volle omvang kunnen beseffen als hij ook van die berichten kennis zou nemen, die kennelijk verreweg onbekend gebleven zijn, maar alleen al puur kwantitatief haar berichten over het keerpunt der tijden verre overtreffen. Inzichten over de wereldgeschiedenis, de wereld van de hiërarchieën, de werkzaamheid van de tegenmachten op de menselijke zielenontwikkeling, inzichten over de vergeestelijkte lichamelijkheid van de toekomstige mens en de aanleg hiervan in de zogenoemde Adam Kadmon, over het sociale organisme van de mensheid of de vrijheids- en verlossingsgedachte. Uit deze getuigenissen wordt begrijpelijk waarom haar arts dr. Franz Wilhelm Wesener over Anna Katharina Emmerick zei: ‘[Haar] innerlijke schouwingen hebben met somnambulisme en de magische helderziendheid niets gemeen‘ en waarom de totaal ongedocumenteerde en niet te documenteren beweringen van de auteur Sergej O. Prokofieff een tragische discriminatie vormen zowel van de antroposofische methodes van onderzoek, alsook van deze grote individualiteit, die in dit boek alleen al door de weergave van de voor zichzelf sprekende originele getuigenissen, hun dringend noodzakelijke eerherstel krijgen.