De apocalyps van Johannes

Verbindingsschakel tussen Joodse mystiek en christelijk-antroposofische geesteswetenschap

De mogelijkheid om historische gebeurtenissen, bijvoorbeeld uit het begin van de christelijke jaartelling, in een innerlijk beleven als reëel mee te maken, respectievelijk je daarin in te leven, zoals dat mogelijk was sinds het optreden van de wondtekenen (2004), stelde Judith von Halle in staat om als ooggetuige te berichten over beslissende historische feiten. Zij was al sinds jaren vertrouwd met de antroposofie en daarom vertelde zij hier niet alleen over, maar bracht ook geesteswetenschappelijke verbanden aan. Naast inmiddels 25 boeken werden veel voordrachten gehouden en seminars gegeven. Veel van wat in deze bijeenkomsten is behandeld werd schriftelijk verwerkt en gepubliceerd – maar lang niet alles. Met de nieuwe reeks waarvan dit de eerste uitgave is, zullen ook bewaard gebleven notities uit de veelheid van vroegere voordrachten worden uitgegeven. Als eerste titel verschijnt met opzet een tweetal voordrachten over de Apocalyps die Judith von Halle in 2003 heeft gehouden in het Rudolf Steiner Haus in Berlijn. Dat we de reeks openen met deze voordrachten hangt samen met het feit dat Judith von Halle van 2014 tot 2016 in Dornach een seminar heeft gehouden over de ­Apocalyps. Daarin heeft zij in meer dan dertig inleidingen en voordrachten eigen onderzoeksresultaten naar voren gebracht over de nog steeds verregaand verhulde inhouden van de Apocalyps.

Omdat het wezenlijke, namelijk geesteswetenschappelijke aandeel van haar christologische boeken steevast wordt genegeerd – met de bewering dat haar resultaten berusten op ‘somnambule’ bewustzijnstoestanden van een gestigmatiseerde, laten de voordrachten uit de tijd vóór de stigmatisatie de fundamentele, antroposofisch-methodische aanpak zien, zoals die door haar altijd al gehanteerd is – onafhankelijk van de vermogens die er later nog bijgekomen zijn.